جعفرجن

دیشب شب اول محرم بود. عزاداری مرم تو روستای جعفرجن خیلی پرشور برگزار میشه. علمدار محل خانواده مرحوم گلچین هستن که بعد از فوت پیر غلام امام حسین مرحوم گلچین بزرگ که روحش شاد باشه. آقای رحمت گلچین و برادران بزرگوارش این مسئولت بزرگ را عهده دارن. خدایی خیلی زحمت میکشن و خیلی خانواده خاکی و خونسرد و مهربونی هستن. الان که خدار اشکر خیلی امکانات هست و تا حدودی زحمت و کار این خانواده هم کمتر شده. حالا تصور کنید 30 یا 40 سال پیش نه حسینیه ای تو محل بود، نه امکاناتی، نه اسپیلتی، نه آمپلی فایری و، نه ظروف یکبار مصرفی و نه ...چقد این خانواده زحمت و سختی میکشیدن، ولی هر سال با شکوهتر و بهتر از سال قبل این مراسم برگزار میکردن. یادم میاد اون موقع که هنوز حسینیه درست نشده بود تو حیاط مسجد که خاکی بود سینه می زدن،هر روز غروب مرحوم گلچین حیاط مسجد و جلوی درب را به خاطر خاک زیاد آب پاشی و جارو میکرد. سر شب و قبل از اینکه مردم جمع بشن و بیان تو مسجد مرحوم گلچین نوار بخشو را میذاشت و صداش پخش می شد تو محل.چوشی خوانی مرحوم گلچین، مرحوم خدارحم حقیقت، مش مراد رستمی و برخی دیگر از بزرگواران مقدمه ای برای شروع سینه زنی بود. صدای عزاداری و نوحه خوانی هم توسط یه بلند گوی قدیمی که رو پشت بام مسجد بود پخش می شد. پیرمردا هم جا مینداختن کنار دیوار می نشستن، مرحوم گلچین خیلی حساس بود، دوست داشت عزاداری به بهترین شکل ممکن برگزار بشه. خیلی تاکید میکرد که نظم و انضباط و سکوت رعایت بشه و همیشه حرص و جوش می خورد. شبا چند تا کلمن یخ میکردن برای آب خنک برای عزادارا، شب تاسوعا و عاشورا هم بیشتر مردم اهل محل که ساکن شهرهای اطراف بودن اکثرا میومدن تو مراسم محل و چون جمعیت زیادتر می شد یک منبع فلزی ایستاده یخ و آب م جعفرجن...